بدن آدمي اعم از ورزشکار و غير ورزشکار انرژي مورد نياز خود را از سوزاندن موادي موسوم به قند به دست مي آورد و از همين رو نيز قندها را مي توان از مهم ترين منابع انرژي مورد نياز بدن دانست.
قندها انواع گوناگون دارند. نمونه هاي ساده آن مزه اي شيرين دارند و نمونه هاي از آنها به نام نشاسته که در منابع گياهي يافت مي شود نيز وجود دارند که در دسته قندها تقسيم بندي مي شوند اما شيرين نيستند.
در طي فرايند هضم و جذب، تمامي انواع قندها به قندهاي ساده تبديل شده و سپس در اختيار بدن قرار مي گيرند.
ساده ترين شکلي از قندها که نهايي ترين مرحله از هضم اين دسته از مواد غذايي نيز محسوب مي شود ماده و قندي موسوم به گلوکوز است. بدن اين ماده را به عنوان اصلي ترين منبع انرژي مورد استفاده قرار مي دهد.
بدن آدمي اين ماده با ارزش انرژي زا را به صورت گليکوژن و در بافت هاي کبدي و در داخل عضلات ذخيره مي کند. زماني که اين ذخاير انباشته از گليکوژن باشند مي توان اميد داشت که بدن هرگز با کمبود انرژي مواجه نشود و به همين دليل نيز گفته مي شود که رژيم هاي غذايي ورزشکاران بايد همواره قند کافي را وارد بدن بکند.
در نگاه اول چنين به نظر مي رسد که قندهاي پيچيده اي همانند نشاسته با گلوکوز و با قندهاي ساده تفاوت هاي ريشه اي داشته باشند اما حقيقت اين است که اين دو دسته از مواد تفاوت هاي چنداني با هم نداشته و هر دو قند محسوب شده و منبع انرژي به شمار مي روند.
تمامي انواع قندهايي که با آنها سر و کار داريد از يک و يا چند مولکول قند ساده به نام گلوکوز،فروکت� �ز و يا گالاکتوز ساخته شده اند. گلوکوز ساده ترين فرمول قندها مي باشد.
زماني که قند ساده گالاکتوز با قند ساده گلوکوز ترکيب مي شود قندي جديد به نام سوکروز به وجود مي آيد. در برخي موارد قندهاي پيچيده اي که در طبيعت يافت مي شوند مخلوط و ترکيبي از 300 الي 1000 مولکول قند ساده گلوکوز هستند که در يکديگر تنيده شده اند.
قندها هر فرمول و هر شکلي که داشته باشند بدن از آنها به عنوان منبع انرژي استفاده مي کند اما با اين وجود تفاوت هايي بين قندهاي ساده و پيچيده نيز وجود داشته است.
از مهم ترين منابع قندهاي پيچيده مي توان به نان، غلات، لوبيا، سبزيجات و برنج اشاره کرد.
مواد شيرين نيز حاوي مواد قندي هستند، ميوه هاي شيرين نيز قند فراوان در خود دارند.
قند ميوه در اصطلاح فروکتوز ناميده مي شود.